معنی تب داشتن در لغت نامه دهخدا

مبتلا به تب بودن. گرفتار تب بودن:، شاد کی باشد در این زندان تاری هوشمند؟، یاد چون آید سرود آنرا که تن داردش تب ؟، ناصرخسرو.، رجوع به تب و ترکیبهای آن شود

معنی تب داشتن - جستجوی لغت در جدول جو

تب داشتن

لغت نامه دهخدا

تب داشتن

فرهنگ لغت هوشیار

غم داشتن

کنایه از غصه خوردن، اندوه خوردن، غم خوردن

فرهنگ فارسی عمید

جا داشتن

جادار بودن، گنجایش داشتن، وسعت داشتن

فرهنگ فارسی عمید

خبر داشتن

اطلاع داشتن، مطلع بودن

فرهنگ فارسی عمید

تاب داشتن

پیچیدگی داشتن، دارای پیچ و خم بودن
طاقت داشتن، بردباری داشتن

فرهنگ فارسی عمید

رو داشتن

جسارت داشتن، پررو بودن

فرهنگ فارسی عمید

تر داشتن

(شِ نُ تَ)

تازه و آبدار کردن.
- تر داشتن زبان، رطب اللسان:
تا زبان دارم زیبد که زبان
به ثنا گفتن او دارم تر.
فرخی.
روز و شب پیش همه خلق زبان
به ثنا گفتن او دارد تر.
فرخی.
فرخی، زیبد و واجب بود و هست سزا
که همه سال بدین شکر زبان داری تر.
فرخی.
و رجوع به تر شود

لغت نامه دهخدا

تاب داشتن

(اِ تِ)

طاقت داشتن. تحمل داشتن:
چون بخورد ساتگنی هفت و هشت
با گلویش تاب ندارد رباب.
ناصرخسرو.
اگر سیمرغی اندر دام زلفی
بماند، تاب عصفوری ندارد.
سعدی (طیبات).
، در رنج و درد بودن:
دوش دوراز رویت ای جان جانم از غم تاب داشت
ابر چشمم بر رخ از سودای دل سیلاب داشت.
سعدی.
، تاب داشتن چشم کسی، کمی حول در چشم او بودن

لغت نامه دهخدا

تبه داشتن

(فُ سی یَ)

ضایع کردن. باطل کردن. تبه ساختن:
صحبت نادان مگزین که تبه دارد
اندکی فایده را یاوۀ بسیارش.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

حجب داشتن

حیا داشتن شرم داشتن

معنی تب داشتن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما